De winter is erg mild tot dusver en maakt fietsen buiten al heel goed mogelijk. En heb je dan eindelijk alle kleren aan, de banden gepompt en de ketting gesmeerd, dan kan de pret beginnen.
De eerste pedaalslagen zijn nog krachtig. Maar bij de eerste beste helling van betekenis, moet je vaak toch al weer terugschakelen. De weg moet steiler zijn geworden sinds de zomer!
En de wind die waait altijd stevig van voren, ook al merk je dat niet aan de bomen. Of loopt de rem misschien aan op het achterwiel? Maar een blik op die rem verschaft duidelijkheid: die is er niet schuld aan. Wat blijft er dan als zondebok over? Duidelijk, het seizoen is toch de schuldige!
Het seizoen is de schuldige
De eerste pedaalslagen zijn nog krachtig. Maar bij de eerste beste helling van betekenis, moet je vaak toch al weer terugschakelen. De weg moet steiler zijn geworden sinds de zomer!
En de wind die waait altijd stevig van voren, ook al merk je dat niet aan de bomen. Of loopt de rem misschien aan op het achterwiel? Maar een blik op die rem verschaft duidelijkheid: die is er niet schuld aan. Wat blijft er dan als zondebok over? Duidelijk, het seizoen is toch de schuldige!
Winter nodigt niet uit om buiten te fietsen
Het is de winter die ondanks relatief aangename temperaturen toch minder uitnodigt om buiten te fietsen, alleen al vanwege de vroeger invallende duisternis en geregelde mistvorming in de dalen. Door die winter moet menig fietser zijn verwachtingen op de fiets drastisch bijstellen. Mijn zomeravondrondje kort ik op diverse plekken al in en de pittigste hellingen mijd ik zoveel mogelijk. En toch heb ik meer tijd nodig.Hoe houd je fietsen in de winter aangenaam
Een training in de winter lokt dus minder dan een fietstocht onder een weldadig voorjaarszonnetje. Maar een paar essentiële details kunnen het fietsen in de winter wel wat aangenamer maken:- kies de juiste kleding: warm genoeg, maar ook niet te warm. Anders is alles in een mum van tijd nat van het zweet en dat voelt in afdalingen bevroren aan;
- naar mijn mening het allerbelangrijkste: de handschoenen! Ik neem er altijd twee paar mee: een paar dunne voor bergop, een stel oude die ik gebruik bij het langlaufen voor de afdaling;
- ook heel belangrijk: de overschoenen. Met ijskoude, gevoelloze voeten trappen, is geen pretje;
- een goede bescherming van de hals, maar niet te strak. Zelf ben ik enthousiast over de zogenaamde “buff”, die ik in afdalingen en bij snijdende vrieswind gemakkelijk voor mijn gezicht kan trekken. De dunne stof laat toe dat ik toch ongehinderd kan ademhalen.
- En de “Lungplus” is een handig mondstukje dat fietsers kunnen gebruiken voor training bij vriesweer als ze snel last hebben van de luchtwegen.
Reacties
Een reactie posten