De fietser met de beste apotheker

Het was in het verleden steevast de fietser met de beste apotheker die won. Dopingzondaar Stefan Schumacher formuleerde het voor de rechter als volgt  "De Tour de France 3 weken lang zonder doping fietsen, dat is niet gezond”. En hij kon het weten: zijn moeder was apotheker!

Ritje Baraque Michel, een aanrader!

Aan dit citaat (zie ook “Het sportjaar in citaten”) moest ik denken toen ik vanmorgen vanuit Maastricht een ritje naar de Baraque Michel fietste, afstand pakweg 130 kilometer. Een fijne rit die ik veel te weinig fiets omdat ik een bloedhekel heb aan de beklimming van 14 kilometer vanuit Eupen naar de Mont Rigi. Niet vanwege de hellingsgraad (gemiddeld stijgingspercentage 3%, met stukjes van 18%) of de natuur: supermooi, een aanrader. Maar als natuurmens bij uitstek erger ik mij steeds meer aan het voorbijrazende gemotoriseerd verkeer in de zomer. Maar als je eenmaal de richting Malmedy genomen hebt, wordt het een stuk rustiger. De meeste toeristen nemen immers de afslag naar Robertville.

De afdaling naar Malmedy

Zonder twijfel het mooiste deel van een ritje Baraque Michel is dan ook de afdaling richting Malmedy. Jammer dat ik al halverwege rechts afsla richting Hockai/Francorchamps. Op die manier mis je de steile en bochtige afdaling richting Bévercé en geniet je alleen van een stuk vals plat. Wel een stuk vals plat op een uitstekende brede weg zonder noemenswaardig verkeer, waarop snelheden van pakweg 55 kilometer per uur mogelijk zijn. Een verademing na de klim van 14 kilometer.

Tijdrijdspecialist Abraham Olana opende de ogen

Telkens als ik bedoelde afdaling rijd, denk ik onwillekeurig weer terug aan het WK van 1998 in Maastricht en Valkenburg. De Spanjaard Abraham Olana behaalde destijds de wereldtitel tijdrijden op een zéér geaccidenteerd terrein met deels spekgladde wegen als gevolg van de regen. Olana legde dat pittige parcours af tegen een onwaarschijnlijk gemiddelde snelheid van bijna 48 (!) kilometer per uur. Vanaf die dag heb ik geweten dat er iets niet klopte in de wielersport. Abraham Olana opende mij zogezegd de ogen. Hoe getalenteerd je ook bent, het is voor een mens niet mogelijk om een dergelijk parcours tegen 48 gemiddeld op een fiets af te leggen.

EPO-gebruik in de Tour van 1998

Dat ongemakkelijke gevoel bekruipt me telkens weer als ik het stuk vals plat richting Malmedy neem. Ik heb weliswaar al enkele jaren geen kransje 11 meer achter liggen, maar toch! Met de 12 moet ik me het snot voor de neus (sorry Laurens) fietsen om gedurende pakweg 5 kilometer 50 op de teller te krijgen.

En om nou niet wéér over “de Amerikaan” te zeuren: naast Jan Ullrich en Marco Pantani had ook voormalig Duitse topsprinter Erik Zabel EPO gebruikt in de Tour de France van 1998. En het onderzoeksrapport van de Anti Doping Commissie van de Franse Senaat vermeldde ook de namen van oud-wereldkampioen Mario Cipollini (Italië), Laurent Jalabert (Frankrijk) en jawel hoor, Abraham Olana (Spanje). Waarvan akte!